Product omschrijving

Verschenen in de serie: Marginalia-reeks

Vragen over de menselijke vrijheid en verantwoordelijkheid zijn van alle tijden. Terwijl vanaf de zestiende eeuw het besef van individuele vrijheid steeds sterker werd, kregen tegelijk ook de beperkingen van die vrijheid aandacht. Iedere mens ervaart van buitenaf en van binnenuit sturende en soms zelfs boze krachten die zijn daden dikwijls een ambivalent aanzien bezorgen. Is onze vrijheid een illusie en verloopt ons leven grotendeels als een gedetermineerd proces? Als we in een God geloven, is die dan de oorzaak van dit alles, dus ook van de illusie van vrijheid en verlossing?
G.W. Leibniz (1646-1716) beantwoordde deze vragen op originele wijze in zijn magistrale en omvangrijke theodicee van 1710. Maar al vroeg in zijn loopbaan schetste hij hiervoor de eerste ontwerpen, met name in de Confessio Philosophi uit 1672. In deze levendige dialoog zet een filosoof aan een theoloog uiteen welke argumenten hij heeft om onze wereld op te vatten als een harmonisch universum. Ondanks sturende factoren heeft iedere mens altijd de vrijheid om bewuste keuzes te maken, zelfs wanneer een goddelijk plan die factoren een dwingend karakter geeft. God moet in zijn oneindige goedheid toch bepaalde slechte elementen in de wereld toelaten, maar dit kwaad valt hem niet toe te rekenen. Leibniz' visie lijkt op sommige punten eenzijdig rationalistisch, maar vertaald in hedendaagse termen bevat ze verrassende aspecten.