Product omschrijving

In het verlengde van zijn bekende boek Denken over kunst dringt kunstfilosoof Antoon Van den Braembussche in deze verzameling essays dieper door in de mystieke dimensie van de kunst. In een tijdperk waarin het seculiere de bovenhand heeft genomen, blijkt de kunst als het ware meer dan ooit te beantwoorden aan een spirituele noodzaak. 

In essays als “Rumi en de grote stilte”, “De engelen van Paul Klee”, “Anish Kapoor en de leegte”, “Paul Celan en de nachttijd van de poëzie” wordt steeds dieper doorgedrongen in de mystieke draagwijdte en verankering van kunst. Dit leidt tot een onuitputtelijke verkenning van thema’s als het onzichtbare, het sublieme, de leegte, de afgrond, licht en duisternis. Naast Zen komen hier ook het hindoeïsme, het soefisme en de Joodse mystiek aan bod. Uiteindelijk leidt deze verdieping naar de eminente taak van de kunst als “plaatsloze plaats” waar het mysterie zich voltrekt. 

Tekens van het onzichtbare belichaamt in velerlei opzichten de “mystieke wending” in de kunst die ongetwijfeld in de toekomst steeds belangrijker zal worden.

In deze bijzonder verrijkende essays bespreekt Antoon Van den Braembussche helder en toegankelijk de relatie tussen kunst en mystiek. Essentiële lectuur.
Caroline Pauwels, Rector Vrije Universiteit Brussel

De tekst is geen gebed, geen meditatie, geen loutere getuigenis, maar maakt wel een specifieke doorgang mogelijk tussen taal, poëzie, beeldende kunst en de mystieke traditie. 
Frank Maet, docent LUCA School of Arts

Trouw, 28 juli 2021 
Vier sterren (van de vijf)
"Als je het dan toch waagt te schrijven over het onzegbare, blijkt Van den Braembussche daar met zijn kennis en rijke vocabulaire de juiste persoon voor. Hij serveert bevlogen een toegankelijke, zorgvuldig gedocumenteerde analyse van een gevarieerd palet aan kunstenaars, in cultureel en spiritueel opzicht en in specialisme. De intermezzo’s bieden interessante aanvullingen over hun persoon, werk, contacten en invloed."
Pauline Weseman